Sveti Sava (1175-1235), u stvari Rastko, najmlađi sin velikog župana Stefana Nemanje, kao mladić dobio je na upravu humsku oblast, ali je sa 17 godina, kako kažu žitija i legende, pobegao na Svetu Goru, gde se u ruskom manastiru Pantelejmonu zamonašio i dobio ime Sava.
Ostao je tu nekoliko godina a potom je prešao u grčki manastir Vatoped, gde mu se iz Studenice, već kao monah, Simeon, pridružio otac Nemanja.
Nemanja je brzo umro, oko 1200. godine, a njegov sin Sava prelazi u Kareju, središte Svete Gore i tu sebi podiže isposnicu, u kojoj kao pustinjak provodi kratko vreme. Potom odlazi u Srbiju. U Studeničkoj crkvi je kao arhimandrit, odnosno iguman desetak godina. kad je njegov brat Stefan postao kralj, 1217. godine, Sava se vratio na Svetu Goru, a 1219. otišao je u Nikeju vaseljenskom patrijarhu, koji ga je rukopoložio za prvog srpskog arhiepiskopa.
Središte arhiepiskopije je u Žiči. Arhiepiskop Sava počinje da radi na sređivanju prve autokefalne (samostalne) srpske crkve.
Ostao je tu nekoliko godina a potom je prešao u grčki manastir Vatoped, gde mu se iz Studenice, već kao monah, Simeon, pridružio otac Nemanja.
Nemanja je brzo umro, oko 1200. godine, a njegov sin Sava prelazi u Kareju, središte Svete Gore i tu sebi podiže isposnicu, u kojoj kao pustinjak provodi kratko vreme. Potom odlazi u Srbiju. U Studeničkoj crkvi je kao arhimandrit, odnosno iguman desetak godina. kad je njegov brat Stefan postao kralj, 1217. godine, Sava se vratio na Svetu Goru, a 1219. otišao je u Nikeju vaseljenskom patrijarhu, koji ga je rukopoložio za prvog srpskog arhiepiskopa.
Središte arhiepiskopije je u Žiči. Arhiepiskop Sava počinje da radi na sređivanju prve autokefalne (samostalne) srpske crkve.
Нема коментара:
Постави коментар