Inverzija

 Inverzija u stilistici znači obrnut red riječi, dakle ne standardni gramatički: prvo subjekat, zatim predikat, pa objekat, a uz njih njihove odredbe. Neki gramatičari kažu da je inverzija poremećeni red riječi u rečenici.

 U suštini, oba ova kvalifikativa su neprecizna. Inverzija nije ni obrnut ni poremećen red riječi. To nije sintaksička nepravilnost, već raspored koji odgovara rečeničnom akcentu, kad se riječi nađu baš na onim mjestimagdje se mogu istaći kao dominantni nosioci značenja.

 Rečenica ima svoje smisaone dionice, mjesta na kojima obično stoji izraz (riječ ili sintagma) koji je naglašeniji, kojim se to što se kazuje takođe i ističe.

Pričanje (naracija)

 Pričanje ili naracija je usmeno ili pismeno izlaganje o nekom događaju ili nizu izmišljenih ili istorijskih sadržaja. Primjenjuje se u besjedništvu, istoriografiji i umjetničkoj književnosti, pa se u teoriji i razlikuju tri vrste pričanja ili naracije: oratorsko, istorijsko (istoriografsko) i književno.

 Pričanje o nekom događaju može da teče u njegovom prirodnom, hronološkom redu, što je karakteristično za besjedništvo i istoriografiju, dok su u književnoj umjetnosti moguće različite varijante rasporeda manjih narativnih cjelina.

 U pričanju se nastoji da ono što čini sadržaj priče, odnosno njenu cjelinu, čini jedinstvo. To se postiže specifičnim organizovanjem vremena i prostora. To su dva najznačajnija elementa pričanja.

Paradoks

 Paradoks - ono što je neočekivano, misao koja na prvi pogled izgleda protivrječna, ali je u suštini tačna. Evo primjera koji na zanimljiv način objašnjava šta je paradoks:

 Kad su velikog naučnika i mislioca 20. vijeka, Anštajna, upitali šta misli o eventualnom trećem svjetskom ratu, za koji je već spremljeno strašno atomsko i nuklearno naoružanje, on je odgovorio: "O tom ratu ja ne bih znao šta da kažem, ali za četvrti znam sigurno da bi se vodio strijelama i kopljima".

 U stvari, Ajnštajn je indirektno, paradoksom, odgovorio šta će treći svjetski rat donijeti čovječanstvu, ako se desi.